Parece que el viento disfruta a sus anchas ahora que todos duermen
Nada parece indicar que algún día todo esto fuera de otra manera.
Cuando me levanto y ya llueve...siempre llueve, desde siempre y para siempre.
Uno es lluvia eterna hasta que deja de llover.
Sucede que cando o meu pai quere saber cómo estou, pregúntame cómo está o tempo, así que a partir de hoxe falarei do meu tempo para hoxe.
viernes, 29 de octubre de 2010
viernes, 8 de octubre de 2010
Chórame o mar
Hoxe quedareí baixo a influencia dunha borrasca moi profunda no máis hondo das entrañas, xusto no Atlántico norte do meu peito.
Unha fronte fría asociada cun azote de ventos de máis de 100 kilómetros por hora fará que chore e que chore e que chore coma nunca chorei.
Ata que o meu choro empape todas e cada unha das capas que me separan da conciencia más profunda do ser, xusto no núcleo da nosa alma tectónica.
Unha fronte fría asociada cun azote de ventos de máis de 100 kilómetros por hora fará que chore e que chore e que chore coma nunca chorei.
Ata que o meu choro empape todas e cada unha das capas que me separan da conciencia más profunda do ser, xusto no núcleo da nosa alma tectónica.
jueves, 7 de octubre de 2010
Ciclogénesis explosiva
Din que una borrasca tremebunda achégase dende o atlántico para pasar con nós o ponte do Pilar. Eu o que non sei e si pensándoa vai medrar o si vai ser mellor facerse o parvo.
Con este tipo de fenómeno un nunca sabe.
Con este tipo de fenómeno un nunca sabe.
miércoles, 6 de octubre de 2010
A melancolía do que está por vir
Galicia quedará novamente nunha situación post-frontal, coa lóxica e amarela melancolía do porvenir.
lunes, 4 de octubre de 2010
Noé sobre mi tejado
Después de tres días de diluvio planetario, esta mañana ha aparecido Noé hecho un piojo con la nariz chafada sobre la ventana de Climalit.
Vuelve a salir el sol y algún pajarillo carraspea tímidamente.
Siempre que deja de llover me parece que nunca pudo haber llovido.
Vuelve a salir el sol y algún pajarillo carraspea tímidamente.
Siempre que deja de llover me parece que nunca pudo haber llovido.
sábado, 2 de octubre de 2010
O primer inverno
Llega el primor del otoño. El primer invierno. La primavera invertida y boca abajo en forma de castaña. Un frente de bajas pasiones, lluvias lujuriosas y viriles vientos azotarán tu bajo vientre.
viernes, 1 de octubre de 2010
Orballo-cólico
Estado dos ceos: Hoxe teus ceos andan anubrados, especialmente na metade occipital-oeste, onde as precipitacións de tipo orballocólico serán máis probables.
jueves, 30 de septiembre de 2010
E despóis da folga chega a furia
Influencia anticiclónica feble durante este día. Con esta situación, agárdanse ceos lindos coma ti po la mañá, con nubes medias e altas, máis abundantes no teu terzo norte. Os ventos nas Rías Baixas soprarán de compoñente norte, frouxos, sen tanta folga de dios,...con intervalos moderados pola tarde; no resto serán de ...compoñente oeste, frouxos en xeral...coma mín po la mañá.
miércoles, 29 de septiembre de 2010
Miércoles advenedizo y vanguardia en el caer de la castaña
Aumento progresivo de la nubosidad y lluvias débiles en el oeste del cariacontecido coruñés. Vientos flojos de dirección suroeste durante la mañana que harán pensar alguna que otra idea descabellada. Las castañas, de enhorabuena. En La Habana, sin embargo, 30 grados.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)